İnsan nasıl unutur yaşadığı hayatı
Nasıl ben bunu yaşamadım derki
Bir dakika öncesi bile bir anı oldu gitti
Yıllar öncesi yaşananlar unutulurmu hiç
Kim bilir neler yaşadık neler gördük bu hayatta
Kimi acıyı kızılcık şerbeti diye içti
Kimi karanlığın koynuna sakladı
Kimi kahkahalarla güldü içi kan ağlarken
Kimi duvarlara anlattı derdini
Kimi yorganına sarıldı sıkı sıkı
Herkes yaşadığı anı paylaştı birileriyle
Gözyaşını yastığa döktü
İçindekileri belki bi günlüğe kim bilir
Yaşananlar her gün tükeniyor
Anılarımızsa çoğalmakta ısrarlı
Kimimiz geçmişimizle mutlu ve gururlu
Kimimiz hatırlamak bile istemiyor
Geçmişin hesabı çetin anlaşılan
Bu hesabı hergün kendimize veriyoruz aslında
Her an aklımızda yüreğimizde bişeyler
Gitmiyor bazen rüyada bazende gerçek hayatta çıkıyor karşımıza
Geleceğe dönük yaşarken umutla
Geçmişin izleride gölge üzerimizde silinmiyor
Dedim ya geçmişin hesabı çetin