Hepimiz varız.Hepimiz birer canlıyız.Bunu okuyabildiğinize göre öyle.Sevdiklerimize belki yakınız belkide çok uzak.Belkide düşmanlarımızda var.Dünya denilen şu alemde hepimiz bir uğraşın peşindeyiz.Bazen o kadar dalıyoruzki yaşadığımızın bir nimet olduğunu bile doğru düzgün bilmiyoruz.Ölümü unutuyoruz.Ölüm biraz ürpertici bir kelime değilmi.Bugün sela sesi duydum ve ölümü bir kez daha hatırladım.İşin ilginç yanı şu.İstisnasız hepimiz şunu biliyoruz.Her nefs ölümü tadacaktır.Bir saniye sonrasına bile garanti veremezken nasıl olur da ölümü unuturuz bilemiyorum.Kimseyi suçlamıyorum.Çünkü bende ister istemez bu olanları yaşıyorum.Hep birileri musallaya yatar yoldan geçerken bir göz atıp çıkarız.Oysa bilmiyoruzki yarın bizde o musallada olduğumuzda göz atanlar oldukça fazla olacak...
